Ακροβατώντας μεταξύ ζωής και θανάτου σε όλη την ζωή του, ο Τζορτζ Μπεστ επιχείρησε να μπολιάσει σε μία σύντομη καριέρα το απαράμιλλο ταλέντο του, με την ξέφρενη ζωή ενός hippie. Απέτυχε, αλλά κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στο διεθνές lifestyle της εποχής του. Ίσως εκεί έγκειται και το μεγαλείο του, ίσως η 25η Νοέμβρη του 2005 να τον πήρε από κοντά μας την κατάλληλη στιγμή, προτού λεκιάσει με αποστάγματα βύνης μία μοναδική υστεροφημία.
Θεωρήθηκε ότι ποδοσφαιρικά έφτασε τον Πελέ και τον Μαραντόνα, αλλά τα πάθη του δεν τον άφησαν ποτέ να δείξει που μπορούσε να φτάσει. Ο Μπεστ έχασε τη μάχη όχι με τη ζωή αλλά με το αλκοόλ στις 25 Νοεμβρίου του 2005. Το ποτό, η απαγορευμένη αγάπη του, αποδείχθηκε πιο δυνατή από τη θέλησή του για ζωή. Η μάχη που έδωσε ήταν σκληρή και άνιση και τελικά ήταν το μοναδικό γκολ που έχασε…
Γεννήθηκε στο Μπέλφαστ το 1946 και το 1963 μόλις 17 χρονών πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση με τη Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία προσπαθούσε να ξεπεράσει την αεροπορική τραγωδία του Μονάχου του 1958. Τέσσερα μόλις χρόνια αργότερα ο Τζορτζ Μπεστ ως μέλος της “αγίας τριάδας” του Μάντσεστερ, μαζί με τους Μπόμπι Τσάρλτον και Ντένις Λο, έφερε τους κόκκινους διάβολους στην κορυφή της Ευρώπης επικρατώντας στον τελικό της -τότε- ανίκητης Μπενφίκα.
Ήταν οι πορτογάλοι δημοσιογράφοι που λίγα χρόνια πριν τον είχαν χαρακτηρίσει ως τον “πέμπτο Beatle”, ενα προσωνύμιο που θα έμενε μαζί του ως το τέλος. Ο Τζορτζ Μπεστ άλλωστε ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που απασχόλησε έντονα τα βρετανικά -και όχι μόνο- media με το lifestyle του.
Ήταν χαρισματικός, όμορφος, ετοιμόλογος και έξυπνος αλλά και λάτρης του ωραίου φύλου, πότης, απείθαρχος, ασυνεπής, τεμπέλης. Στο γήπεδο όμως ήταν πραγματικά ο καλύτερος. Ο Σερ Ματ Μπάσμπι, θρυλικός προπονητής της Γιουνάιτεντ, έλεγε συνεχώς στους παίκτες του “όποτε είναι δυνατόν, να δίνετε τη μπάλα στον Τζόρτζι”. Γιατί ο Μπεστ είχε -εξωπραγματική για την εποχή- τεχνική κατάρτιση και ταχύτητα.
Ήταν καλός πασέρ, εξαιρετικός σουτέρ και ένας από τους καλύτερους ντριμπλέρ που πάτησαν ποτέ χορτάρι. Είχε επίσης ισορροπία κι αντοχή στο ξύλο που αναπόφευκτα έτρωγε με τα κατά καιρούς δολοφονικά τάκλιν από τους ζαλισμένους αντιπάλους του. Αγωνιζόταν στο πλάι αλλά και στο κέντρο της επίθεσης, στην επιθετική τριπλέτα αλλά κι ακριβώς πίσω από αυτήν. Με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ αγωνίστηκε 361 φορές και πέτυχε 137 γκολ. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και ένα ευρωπαϊκό πριν την αφήσει μόλις στα 27 του.
Δυστυχώς η άταχτη ζωή που έκανε, και εθισμός του στο ποτό σταμάτησαν τόσο γρήγορα τη λαμπρή του καριέρα.
Η κατάχρηση αλκοόλ θα του στερούσε τελικά τη ζωή στις 25 Νοεμβρίου 2005, σε ηλικία 59 ετών, μία μόλις ημέρα μετά την τροπολογία που πέρασε η βρετανική κυβέρνηση και επέτρεπε στα μπαρ να παραμένουν ανοιχτά επί 24ωρου βάσεως. Στην κηδεία του στο Μπέλφαστ, περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι παρατάχθηκαν στον δρόμο για να αποτίσουν τον ύστατο φόρο τιμής στον καλλιτέχνη της στρογγυλής θεάς.
1. «Όταν ήμουν νέος χανόμουν συχνά με κάποια Μις. Με τη Μις Βρετανία, τη Μις Καναδά, τη Μις Κόσμος».
2. «Το 1969 αποφάσισα να ξεκόψω και από το ποτό και από τις γυναίκες. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου».
3. «Θα έδινα πίσω όλη τη σαμπάνια που έχω πιει στη ζωή μου για να έπαιζα συμπαίκτης του Καντόνα σε έναν αγώνα».
4. «Ήμουν μέσα 10 ώρες και ήπια 40 πίντς. Έσπασε το ρεκόρ μου κατά 20λεπτά». Με τάση αυτοσαρκασμού , σχολιάζει με όρους αλκοολικού τις ώρες που πέρασε στο χειρουργείο και τις φιάλες αίμα που χρειάστηκε κατά τη μεταμόσχευση ήπατος στην οποία υποβλήθηκε το 2002.
5. «Ούτε καπνίζω ούτε πίνω. Πού και που καμιά μπίρα».
6. «Ξόδεψα τα λεφτά μου σε ποτά, πιτσιρίκες και αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα τα σπατάλησα».
7. «Αν είχα γεννηθεί άσχημος, κανείς δεν θα θυμόταν τον Πελέ».
8. «Όταν όλα τελειώσουν, ο κόσμος θα με θυμάται μόνο για όσα έκανα εντός γηπέδου και όχι για όλα αυτά που έκανα εκτός αυτού»
9. «Ο πόνος είναι προσωρινό. Η δόξα είναι που κρατά για πάντα»
10. «Δεν χρησιμοποιεί το αριστερό, δεν έχει κεφαλιά, δεν κάνει τάκλιν, ούτε σκοράρει συχνά. Κατά τα άλλα είναι μία χαρά». Η γνώμη του Μπεστ για τον Μπέκαμ
11. «Ο Πελέ είπε κάποτε πως είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο στη ζωή μου».
12. Σε ερώτηση δημοσιογράφου, για το πόσο συχνά κάνει σεξ, απάντησε: «Σε κάθε ημίχρονο»
3. «Σταματώ να πίνω, αλλά μόνο όταν κοιμάμαι».
14. Για τον Γκασκόιν: «Είπα κάποτε πως ο Γκάζα έχει μικρότερο IQ από τον αριθμό της φανέλας του κι εκείνος με ρώτησε τι είναι το IQ».
15. «Λένε ότι ο Γκασκόιν μου μοιάζει. Έχει πάει με τρεις Μις Κόσμος;»
16. Για τον Κίγκαν: «Είναι πολύ πολύ τυχερός, γιατί είναι ένας μέτριος παίκτης που μπήκε στο χώρο, όταν έλειπαν οι προσωπικότητες»
16 + 1. «Μην πεθάνετε σαν εμένα». Αυτές φέρεται να είναι από τις τελευταίες λέξεις του Μπεστ
