Από 3η επιλογή βρέθηκε βασικός το 2000. Ο Φραντσέσκο Τόλντο απέκρουσε τρία πέναλτι, έστειλε την Ιταλία στον τελικό και την Ολλανδία να πενθεί έναν σχεδόν σίγουρο τίτλο.
Yπό κανονικές συνθήκες την εστία της Ιταλίας στο Euro 2000 θα υπερασπιζόταν ο Τζίτζι Μπούφον, ως βασική επιλογή του Ντίνο Τζοφ.
Όμως 8 ημέρες πριν από την έναρξη της τελικής φάσης, ο τότε τερματοφύλακας της Πάρμα τραυματίζεται σε φιλικό με τη Νορβηγία και τη θέση του στο αρχικό σχήμα παίρνει ο Φραντσέσκο Τόλντο.
Στο όμιλο, οι Azzurri είχαν αντιπάλους Βέλγιο, Σουηδία, Τουρκία και πέρασαν «αέρα» πετυχαίνοντας 2 γκολ σε κάθε ματς και 3 νίκες. Στα νοκ-άουτ, στη φάση των «8», αντίπαλος ήταν η Ρουμανία των Χάτζι και Μούτου, η οποία όμως δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την Ιταλία, που με γκολ των Τότι και Ιντσάγκι πέρασε στον ημιτελικό της 29ης Ιουνίου. Σε αυτόν η ομάδα του Τζοφ θα αντιμετώπιζε το Amsterdam Arena τη γηπεδούχο, Ολλανδία.
Θα ακολουθήσει ένα ακόμη πέναλτι στην κανονική διάρκεια, αλλά ο Πάτρικ Κλάιφερτ σημαδεύει τη ρίζα του αριστερού δοκαριού. Το ματς οδηγείται στην παράταση. Οι Ιταλοί που αγωνίζονται με δέκα παίκτες από το 34‘, εξαιτίας της αποβολής του Ζαμπρότα, αντέχουν και οδηγούν το ματς στη διαδικασία των πέναλτι. Ο Τόλντο έχει ξανά τη λύση.
Αποκρούει και πάλι την προσπάθεια του Φρανκ ντε Μπουρ, ο Γιαπ Σταμ εκτελεί ένα από τα χειρότερα πέναλτι στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων το οποίο καταλήγει αρκετά μέτρα πάνω από την εστία και ο Τόλντο συμπληρώνει το κομμάτι του «παζλ» που λείπει, μαντεύοντας σωστά τη γωνία που επιλέγει να σουτάρει ο Μπόσβελτ.
Αυτό ήταν. Στις τρεις από τις τέσσερις εκτελέσεις βγαίνει νικητής και δεν αφήνει περιθώρια σε κανέναν άλλο να διεκδικήσει τον τίτλο του πολυτιμότερου της αναμέτρησης. Η σπουδαία του εμφάνιση συνοψίζεται σε μία φωτογραφία. Το πάθος, η ικανότητα, οι σφυγμοί που χτυπούν «κόκκινο» είναι το απόσταγμα που μένει από αυτήν τη διοργάνωση, έστω κι αν ο πρώτος τελικός EURO μετά από 32 χρόνια, δεν πήγε όπως θα το ήθελαν οι Ιταλοί.
