Η χώρα της μόδας. Η χώρα του στυλ. Που πάει το μυαλό σας; Μα φυσικά στην Ιταλία! Πάντα οι Ιταλοί σαν άνθρωποι έβγαζαν μια φινέτσα πολύ δική τους. Ένα διαφορετικό αέρα. Κάτι που τους έκανε να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους λαούς. Ήταν πρωτοπόροι σε αυτό τον τομέα και είναι κάτι για το οποίο μπορούν να υπερηφανεύονται.
Φυσικά, περήφανοι δεν είναι μόνο για το στυλ και την μόδα τους. Περήφανοι μπορούν να νιώθουν και για το ποδόσφαιρο τους. Με 4 Παγκόσμια Κύπελλα και 1 Ευρωπαϊκό στο ενεργητικό τους, συγκαταλέγονται πανάξια στις μεγάλες δυνάμεις του ποδοσφαιρικού πλανήτη.
Για κάτι το οποίο δεν είχαν ποτέ καλή φήμη όμως οι Ιταλοί ήταν για τον τρόπο που επέλεγαν να αγωνιστούν. Το περίφημο «catenaccio» τους ακολουθεί ακόμη και μέχρι σήμερα. Ή καλύτερα τους ακολουθούσε μέχρι και πριν 10 ημέρες. Πριν την έναρξη δηλαδή του Euro. Από την μέρα που είδαμε την Ιταλική ομάδα να αγωνίζεται στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα δεν μπορούμε να κάνουμε καμία κουβέντα για κανένα «catenaccio».
Τι και αν ερχόταν μόνο με νίκες από τα προκριματικά, μπορεί να χαρακτηριστεί δικαίως η ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά. Η ομάδα του Ρομπέρτο Μαντσίνι μας αναγκάζει να περιμένουμε τα επόμενα παιχνίδια της για να την παρακολουθήσουμε. Και είναι βέβαιο πως έχει ήδη κερδίσει πολλές συμπάθειες.
Τρία στα τρία στα παιχνίδια των ομίλων, με συντελεστή τερμάτων 7-0. Επιβλητική ενάντια στους αντιπάλους της και απολαυστική σε μεγάλα διαστήματα των αγώνων της. Δεν έδωσε το δικαίωμα σε κανένα σημείο να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της, ακόμα και στο τελευταίο παιχνίδι που αγωνίστηκε βαθμολογικά αδιάφορη αλλά και με πολλές αλλαγές. Βγάζει στο χορτάρι ένα πολύ σύγχρονο στυλ παιχνιδιού το οποίο δεν βασίζεται πάνω σε μονάδες αλλά πάνω στην ομαδική δουλειά και λειτουργία.
Είναι από τις λίγες φορές που η Ιταλία μπαίνει σε μια τέτοια διοργάνωση και δεν έχει στο ρόστερ της ένα μεγάλο αστέρα. Ένα ποδοσφαιριστή που να τραβάει πάνω του τα φλας των φωτογράφων. Και όμως, αυτό τελικά φαίνεται τελικά πως είναι το μυστικό της. Εξελίσσονται για παράδειγμα σε ηγέτες αυτής της ομάδας οι Λικατέλλι και Μπεράντι, που αγωνίζονται στην Σασουόλο. Είναι μια ομάδα που σου δίνει τον χώρο να ξεδιπλώσεις το ταλέντο και τις ικανότητες σου σαν ποδοσφαιριστής. Και αυτό επιδρά θετικά στην συνολική εικόνα της ομάδας πάνω στο χορτάρι.
Αυτό φυσικά δεν μπορεί να πιστωθεί πουθενά αλλού παρά στον προπονητή της. Ο Μαντσίνι είναι ένας προπονητής που όπου και να εργάστηκε έχει παράξει έργο και φυσικά έχει δοκιμαστεί σε διαφορετικά πράγματα. Και αυτό φαίνεται από την ομάδα του μέσα στο γήπεδο. Παρουσιάζει ένα ποδόσφαιρο όχι τόσο «Ιταλικό», αλλά πολύ ελκυστικό και υποσχόμενο. Είναι ο άνθρωπος που έχει δώσει στην Ιταλία την δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει ξανά. Να κερδίσει ξανά φίλους και υποστηρικτές.
Δεν μπορώ να ξέρω αν τελικά αυτή η έλλεψη προσωπικοτήτων που ανέφερα πιο πάνω θα της στοιχήσει στα νοκ άουτ παιχνίδια, αυτό όμως που είναι βέβαιο, είναι πως η Ιταλία έδωσε μια πολύ ξεχωριστή νότα στο φετινό Euro. Μας έμαθε πράγματα και μας πρόσφερε όμορφες ποδοσφαιρικές βραδιές.
Forza Italia λιοπόν, γιατί το ποδόσφαιρο θέλει το στυλ και την φινέτσα του!!!
