Οι παράλογες ισορροπίες

[bsa_pro_ad_space id=3]

Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Καμιά ομάδα δεν έχει καταφέρει να ξεχωρίσει σε αυτές τις πρώτες 6 αγωνιστικές. Φαβορί προς το παρόν δεν υπάρχει και αυτό δίνει το δικαίωμα σε όλες τις ομάδες να ονειρεύονται. Ακόμα και σε αυτές που δείχνουν αστάθεια σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια. Όλοι είχαν απώλειες και έτσι όλοι βρίσκονται ακόμη στην ίδια αφετηρία.

Αυτά είναι τα θετικά νέα για τις ομάδες που πέταξαν βαθμούς από εδώ και από εκεί μέχρι στιγμής. Τα κακά νέα είναι πως αυτό το σκηνικό δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμα.

Ή καλύτερα δεν θα έπρεπε να κρατήσει για πολύ ακόμα. Όσο μπαίνουμε πιο βαθιά μες την χρονιά κάθε χαμένος βαθμός θα πονάει πάρα πολύ και πιθανόν στο τέλος να στοιχίσει ακόμα και τον μεγάλο σου στόχο. Από την άλλη ο κάθε κερδισμένος βαθμός μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός. Που θέλω να καταλήξω; Τέτοιους βαθμούς, όπως αυτό που πέταξε (όπως και την μπάλα στο κτύπημα του Φερνάντες) η Γιουνάιτεντ το Σάββατο το μεσημέρι, θα τους ψάχνουν οι ομάδες στο τέλος της χρονιάς.

Δεν είναι δυνατόν να πετάς με τέτοιο τρόπο ένα βαθμό. Θα μου πείτε τώρα όλοι έχουν χάσει πέναλτι. Ακόμη και μεγάλοι αστέρες τα πιο κρίσιμα πέναλτι της καριέρας τους. Το αποδέχομαι και συμφωνώ. Το χαμένο πέναλτι του Μπρούνο όμως κατά την άποψη μου είχε ηθικό αυτουργό και φέρει το όνομα του Όλε Γκούναρ Σολσκιερ.

Και εξηγώ αμέσως τι εννοώ.

Ο Νορβηγός είναι αλήθεια πως στο διάστημα που είναι στο τιμόνι των κόκκινων διαβόλων έχει καταφέρει να επαναφέρει την ομάδα σε υψηλές πτήσεις. Δηλαδή να την ξανακάνει διεκδικήτρια τίτλων και να την σταθεροποιήσει στην τετράδα κάτι που συνεπάγεται και συμμετοχή στους ομίλους της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης.

Τα πιο πάνω μπορεί να θεωρούνται αυτονόητα για μια ομάδα του μεγέθους της Γιουνάιτεντ όμως στην πράξη δεν αποδείχθηκαν καθόλου έτσι τα προηγούμενα χρόνια.

Αυτό κατά την άποψη μου θα πρέπει να το πιστωθεί ο Νορβηγός. Όπως επίσης θα ήθελα να πω πως αυτά που θα γράψω πιο κάτω δεν διαγράφουν όλα όσα έκανε ή όλα όσα μπορεί να κάνει στην πορεία, γιατί ακριβώς επιτυχημένος άνθρωπος είναι αυτός που κάνει λάθη και μέσα από αυτά μαθαίνει, βελτιώνεται και προχωρά. Αρκεί μόνο να μην τα επαναλαμβάνει.

Όλα όσα πέτυχε τα προηγούμενα χρόνια ο Όλε στην Γιουνάιτεντ έχω την εντύπωση πως είχαν ως κεντρικό πυλώνα την ομαδική δουλειά και το ομαδικό πνεύμα μεταξύ των ποδοσφαιριστών. Αυτό δεν διαταράχθηκε ούτε από ποδοσφαιριστές όπως ο Πογκμπά, ο Μπρούνο Φερνάντες και ο Καβάνι. Ακριβώς επειδή ο Σόλσκιερ κατάφερνε να κρατήσει τις ισορροπίες και να βγάζει τον καλύτερο εαυτό από τον κάθε ποδοσφαιριστή.

Η φετινή πρόκληση όμως είναι πολύ μεγαλύτερη και θεωρώ πως μέχρι αυτή την στιγμή δεν έχει καταφέρει να την διαχειριστεί. Ο ερχομός του Ρονάλντο δεν είναι το ίδιο με τον ερχομό του Μπρούνο ή του Καβάνι. Χρειάζεται ειδικός χειρισμός. Όμως αυτό που είδαμε προς το παρόν είναι πως ο Σολσκιερ προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Δηλαδή με το να κρατήσει τις ισορροπίες στην ομάδα. Οι ισορροπίες σε αυτή την περίπτωση όμως δεν κρατιούνται με το να προσπαθείς να παρουσιάσεις τον Κριστιάνο ως ένα απλό μέλος στο ρόστερ της ομάδας ή απλά σαν τον νέο βασικό επιθετικό της ομάδας.

Ακριβώς επειδή ο Κριστιάνο δεν είναι αυτό το πράγμα. Ο Κριστιάνο είναι ένας από τους δυο καλύτερους παίκτες στον κόσμο και η Γιουνάιτεντ είναι τυχερή που τον έχει στο ρόστερ της. Αυτό θα πρέπει να περάσει και μέσα στα αποδυτήρια. Γιατί έτσι είναι που θα κρατηθούν στο τέλος οι ισορροπίες. Και αυτό το πράγμα είναι ευθύνη του προπονητή να το κάνει.

Δεν είναι δυνατόν ο νεαρός Γκρινγουντ, όσο μεγάλο ταλέντο και αν είναι, να παίρνει πάνω του τόσες πολλές προσπάθειες, οι περισσότερες χωρίς τις καλύτερες προϋποθέσεις, ενώ είχε ξεκάθαρη πάσα προς τον Ρονάλντο. Αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί και ως έλλειψη σεβασμού. Και δεν ξέρω μέχρι πότε θα το αποδέχεται αυτό ο Ρονάλντο.

Για το πέναλτι τι να πω. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το να είσαι ο Μπρούνο και να έχεις πίσω σου στην εκτέλεση τον Κριστιάνο, όσο καλές σχέσεις και να έχετε, από μόνο του σου προσθέτει πίεση. Δεν μπορώ να καταλάβω ποια είναι η λογική του να μην παίρνει τα πέναλτι ο Κριστιάνο. Τι σημαίνει πως πριν έρθει τα εκτελούσε ο Μπρούνο;

Πριν έρθει ο Μπρούνο δηλαδή δεν τα εκτελούσε ο Ρασφορντ; Και μάλιστα με επιτυχία; Αυτή είναι η λογική συνέχεια των πραγμάτων.

Επαναλαμβάνω. Ο μόνος που μπορεί να διορθώσει αυτή την κατάσταση είναι ο προπονητής και κανένας άλλος. Αν δεν τα καταφέρει η ομάδα του έχει μόνο να χάσει. Γιατί και ο Κριστιάνο, που μέχρι στιγμής προς τιμή του δεν έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, θα αρχίσει να μην είναι ευχαριστημένος αλλά και η ομάδα θα χάσει όλα αυτά που ήρθε να της προσφέρει το υπερόπλο που ονομάζεται Κριστιάνο Ρονάλντο. Ένα όπλο που αν το χρησιμοποιήσεις σωστά μπορεί να σε εκτοξεύσει.

Ώρα λοιπόν να δείξει ο Σολσκιερ ακόμα μια πτυχή της προπονητικής αλλά και επικοινωνιακής ευφυίας του γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να μεγαλώσει τις προοπτικές του στο πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Cristiano Ronaldo: Ole Gunnar Solskjaer says it is not impossible to leave  star out of his Manchester United team – Newsclay

EYE Sport Cyprus

Previous slide
Next slide