Εάν η πορεία της Λέστερ γινόταν παραμύθι θα το αγόραζα σίγουρα στα παιδιά μου, μια πανέμορφη ιστορία που μας δίδαξε πολλά και υποστήριξε όσο καμιά άλλη τη γνωστή φράση «Nothing is Impossible» , ένα παραμύθι ρεαλιστικό και όχι εμπορικό σαν αυτά που έχουν πάντα χαρούμενο τέλος.
Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας, η Λέστερ σαν μια άλλη Σταχτοπούτα μέσα σε λίγα χρόνια αναρριχήθηκε από τις μικρές κατηγορίες στα σαλόνια της Premier League και εκεί πέτυχε το ακατόρθωτο.
Τη σεζόν 2014/15 οι “Αλέπουδες” κατάφεραν μετά από εννιά ολόκληρα χρόνια να επιστρέψουν στη μεγάλη κατηγορία του νησιού, η χρονιά δύσκολη αφού η ομάδα μετά βίας κρατήθηκε λίγο πιο πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού διεκδικώντας την παραμονή της στην κατηγορία, αυτός ήταν άλλωστε και ο ρεαλιστικός στόχος.
Την επόμενη χρονιά οι «Αλεπούδες» προσέλαβαν τον Κλαούντιο Ρανιέρι με την ελπίδα ότι η ομάδα θα γίνει πιο ανταγωνιστική και θα κάνει την παραμονή της στην κατηγόρια ακόμη πιο εύκολη, τελικά η Λέστερ του 2016 δεν έμεινε απλά στην κατηγορία αλλά με μπάτζετ 60 εκατομμυρίων ευρώ έκανε το θαύμα!
Κόντρα σε όλους και σε όλα τα έβαλε με τα μεγαθήρια της λίγκας και στις 3 Μαΐου του 2016 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας για πρώτη φορά στην ιστορία της, δίνοντας Happy End στο πιο όμορφο ποδοσφαιρικό παραμύθι.
Ποτέ όμως δεν ισχυρίστηκε κανείς πως το παραμύθι της Λέστερ σταμάτησε στο πρωτάθλημα του 2016.
Το όνειρο της Λέστερ είχε και συνέχεια και επί της ουσίας δεν έσβησε ποτέ. Έπαιξε στο Champions League. Κατέκτησε Κύπελλο Αγγλίας. Πήρε και το Community Shield. Έφτασε και στον ημιτελικό του πρώτου Europa Conference League που έλαβε χώρα ποτέ.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η Λέστερ έδειχνε τη δυναμική της, έδειχνε ικανή να απειλήσει ξανά τους μεγάλους της Premier League. Ήταν ομάδα – υπόδειγμα σε όλα τα επίπεδα. Ένας σύλλογος που επένδυσε πολλά χρήματα στις ακαδημίες, που έφτιαξε ένα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο και που, παρά το γεγονός ότι δεν ανήκει σε Άγγλους, διοικείται από ανθρώπους που νοιάζονται για το άθλημα, για τον προπονητή, για τους παίκτες.
Όλα αυτά μέχρι τη φετινή σεζόν… Η Λέστερ έχασε τα 22 από τα 38 παιχνίδια του πρωταθλήματος, άλλαξε τρεις προπονητές και υποβιβάστηκε 10 χρόνια μετά ξανά στη 2η τη τάξει κατηγορία του νησιού…
Η λογική λέει ότι οι «Αλεπούδες» έχουν τα φόντα να επιστρέψουν σύντομα στην Premier League, αλλά η λογική δεν παίζει μπάλα γνωρίζοντας μάλιστα το πόσο «σκληρή» είναι η Αγγλική Championship.
Υπάρχει και το παράδειγμα της Μπλάκμπερν όπου το 1995 κατέκτησε το πρωτάθλημα αλλά τέσσερα χρόνια μετά υποβιβάστηκε. Δεν επέστρεψε ποτέ…
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει στο μέλλον, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Λέστερ αυτής της δεκαετίας μας δίδαξε πολλά. Μας δίδαξε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο σε αυτή τη ζωή, πως με σκληρή δουλεία και πίστη στο όραμα όλα μπορούν να γίνουν! Μας δίδαξε όμως και το πόσο «σκληρή» είναι η πραγματικότητα και πως τα παραμύθια δεν έχουν πάντα χαρούμενο τέλος…
Εμείς με τη σειρά μας της χρωστάμε ένα τεράστιο «ευχαριστώ» που μας χάρισε την πιο όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία και της ευχόμαστε σύντομα να επιστρέψει ξανά στα σαλόνια της Premier League, εκεί όπου και ανήκει!
