Ζινεντίν Ζιντάν. Μεγάλος ποδοσφαιριστής με ένα άσχημο αλλά και ξεχωριστό φινάλε. Ξεχωριστό όπως και το ταλέντο του. Για πολλούς που έβλεπαν ποδόσφαιρο τις δεκαετίες του 90 και 00 ήταν ένας από τους αγαπημένους τους. Το ίδιο ισχύει και για τον γράφων. Είχε όλα όσα χρειαζόταν ένας ποδοσφαιριστής για να γίνει ίνδαλμα για τους νεότερους. Εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, μαγικές ντρίμπλες και ένα αέρινο στυλ τρεξίματος. Δεν ήταν κλασσικό δεκάρι, ούτε κλασσικός χαφ. Ένας box-to-box χαφ πολύ μπροστά από την εποχή του ήταν. Ευχέρεια στο σκοράρισμα, φανταστικός στην οργάνωση του παιχνιδιού, αποτελεσματικός στα αμυντικά του καθήκοντα. Ίσως ο κορυφαίος στην πρώτη επαφή με την μπάλα. Κατέκτησε τα πάντα, με αποκορύφωμα το Μουντιάλ και την χρυσή μπάλα το 1998, ενώ το γκολ του στον τελικό του Τσαμπιονς Λιγκ το 2002, με αριστερό γυριστό σουτ εκτός περιοχής, θεωρείται ένα από τα καλύτερα γκολ που επιτεύχθηκαν στον θεσμό. Η τελευταία του παράσταση ήταν στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 2006, εκεί όπου έβγαλε στο χορτάρι όλα του τα χαρίσματα ως ποδοσφαιριστής, παρά το μεγάλο της ηλικίας του. Πήρε από το χέρι την Εθνική του και την πήγε στον τελικό αποκλείοντας κατά σειρά Ισπανία, Βραζιλία και Πορτογαλία. Στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, κατάφερε αρχικά να σκοράρει αλλά στο τέλος και να αποβληθεί με υην αξέχαστη κουτουλιά στον Ματεράτσι. Η εικόνα του “Ζιζού” να φεύγει σκυφτός από το γήπεδο περνώντας δίπλα από το αγαλματίδιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν για πολλούς μια εικόνα που δεν του άξιζε. Ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής όμως ισως να δικαιούταν και μια μεγαλοπρεπή έξοδο από την σκηνή. Ο Ζιντάν θα μείνει στην ιστορία ως ένας εκ των κορυφαίων του αθλήματος. Παίκτης που μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα μαέστρο. Είχε τις ικανότητες να κατευθύνει και να εμπνέει τους συμπαίκτες του μέσα στο γήπεδο.
Και αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο τελικά. Με αυτά τα χαρακτηριστικά εντός γηπέδου, ήταν φυσικό επακόλουθο να ασχοληθεί με την προπονητική. Από μόνη της η φιγούρα του Ζιζού στα αποδυτήρια και στην άκρη του πάγκου προσδίδει στο κλαμπ ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που δεν το βρίσκεις σε πολλούς εν ενεργεία προπονητές. Τον σεβασμό και το κύρος. Η ποδοσφαιρική καριέρα του Γάλλου και ότι πολλοί από τους ποδοσφαιριστές του τον θαύμαζαν σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ξεκίνημα του ως προπονητής. Σίγουρα όμως κανένας δεν ανέμενε το τι θα ακολουθούσε, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι και σήμερα ο Ζιντάν έχει να παρουσιάσει απίστευτα επιτεύγματα. Έχει κατακτήσει 3 φορές το Τσαμπιονς Λιγκ και μάλιστα διαδοχικές, την στιγμή που κανένας δεν τα έχει καταφέρει για τουλάχιστον δύο φορές στην σειρά. Με την χθεσινή πρόκριση της ομάδας του έγινε ο πρώτος Γάλλος προπονητής που φτάνει 4 φορές στα ημιτελικά του Τσαμπιονς Λιγκ. Έχει κατακτήσει 2 Σούπερ Καπ Ευρώπης και 2 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων. Κατέχει 2 πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα Σούπερ Καπ. Επίσης παραμένει αήττητος στο Καμπ Νου απέναντι στην Μπαρτσελονα.
Ακόμα και αν πολλοί, κυρίως εχθροί, δεν παραδέχονται την προπονητική του αξία, τα δείγματα γραφής του είναι εξαιρετικά. Είναι ένας προπονητής που δεν είναι κολλημένος σε ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού. Δεν διστάζει να δοκιμάζει παραλλαγές και να αλλάζει πράγματα στην ομάδα του. Ξέρει να διαβάζει άριστα τα παιχνίδια και να προσαρμόζεται στις καταστάσεις. Ψες με το βασικό του αμυντικό διδυμο να απουσιάζει έφυγε με μηδέν παθητικό από το Ανφιλντ. Κατάφερε να αντιστρέψει το κλίμα που δημιουργήθηκε στην αρχή της χρονιάς, βλέποντας που και τι πρέπει να διορθώσει και έχει καταφέρει να φέρει τους Μερένχες στους ημιτελικούς του Τσαμπιονς Λιγκ και στον πόντο από την πρωτοπόρο Ατλέτικο, σε μια χρονιά που έμοιαζε χαμένη πριν λίγους μήνες. Τρέχει ένα σερί 14 αήττητων αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις και βάζει πλώρη για την κατάκτηση και των δυο τίτλων.
Πέρα από την ικανότητα του στο να διαβάζει τα παιχνίδια και να προετοιμάζει την ομάδα του κατάλληλα ως προς το τεχνικό και τακτικό κομμάτι, έχει μεγάλη ικανότητα και στην διαχείριση των ποδοσφαιριστών του. Να θυμίσω πως ήταν ο προπονητής που κατάφερε να πείσει τον Ρονάλντο πως για το καλό της καριέρας του δεν χρειάζεται να παίζει ασταμάτητα, αφήνοντας τον σε πολλά παιχνίδια στον πάγκο, χωρίς ο τελευταίος να δυσανασχετεί. Κάπως έτσι, με μπροστάρη τον Πορτογάλο σούπερ σταρ, ήρθαν οι 3 συνεχόμενες κατακτήσεις Τσαμπιονς Λιγκ. Κατάφερε να κρατήσει τον Μπενζεμά στην ομάδα ακόμη και σε εποχές που το Μπερναμπέου τον αποδοκίμαζε εν χορώ και να τον καταστήσει ηγέτη της ομάδας στην μετά Ροναλτο εποχή. Εν ολίγοις καταφέρνει να παίρνει το μάξιμουμ από τους ποδοσφαιριστές του και αυτό είναι πολύ μεγάλο προσόν για ένα προπονητή.
Πέρα από την άποψη που μπορεί ο καθένας να έχει σχετικά με το ποδόσφαιρο, το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι πως ο Ζιντάν, όπως και σαν ποδοσφαιριστής, είναι ένας σπουδαίος προπονητής. Ένας μαέστρος στην άκρη του πάγκου της βασίλισσας. Σίγουρα έχει μπροστά του πολλά χρόνια καριέρας και χρειάζεται κάθε μέρα να αποδεικνύει τις ικανότητες του, όμως με τα όσα έχει πετύχει μέχρι στιγμής δικαιωματικά θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία της Ρεαλ αλλά και του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
